بررسی پروتئینهای ترشحی سویه ایرانی باکتری زانتوموناس سیتری در حالت القایی و غیر القایی

باکتری زانتوموناس سیتری باکتری گرم منفی از شاخه پروتئوباکتر‎ها بوده که در مرکبات بیماری شانکر را ایجاد می کند. براساس محدوده میزبانی تا کنون دو پاتوتایپ از باکتری ایجاد کننده شانکر شناسایی شده‎ است. پاتوتایپ a (پاتوتایپ آسیایی) که در همه واریته‎های مرکبات ایجاد بیماری شانکر می کند و پاتوتایپ a* (در ایران و بعضی مناطق دیگر آسیا وجود دارد) که علی رغم شباهت ژنتیکی با پاتوتایپ a، دامنه میزبانی محدود به لیموترش دارد. این قدرت بیماری زایی محدود و اختصاصیت میزبانی، اگرچه تا کنون مورد مطالعه قرار نگرفته است اما، به استناد پژوهش‎هایی که در سایر گونه‎های زانتوموناس به انجام رسیده است می توان مفروض داشت که این اختصاصیت میزبانی و محدودیت بیماری زایی مرتبط با نوعی از پروتئین‎های ترشحی باکتریایی (سکرتوم) است که از طریق سیستم ترشحی نوع 3 به درون سیتوپلاسم سلول های گیاه میزبان ترشح می گردند. تکنیک الکتروفورز دو بعدی روشی مناسب برای جداسازی و بررسی این گونه پروتئین‎ها می‎باشد. در این مطالعه به منظور بررسی و شناخت پروتئین‎های دخیل در بیماریزایی و اختصاصیت میزبانی یک سویه ایرانی (پاتوتایپ a*) زانتوموناس سیتری، اقدام به تفکیک پروتئین های ترشحی آن به کمک روش الکتروفورز دو بعدی شد. سویه باکتری مورد نظر (nigeb-202) پس از کشت در محیط های القایی (محیط کشت حداقل) و غیرالقایی (محیط کشت غنی) و در ابتدای فاز ثابت رشد برداشت گردیده و سکرتوم باکتری با روش های مختلف (استن، tca، سدیم داکسی کلات و پیروگالل رد مولیبدات متانل) رسوب داده شد، نتایج نشان می دهد که از میان روش‎های مورد بررسی، روش prmm از نظر تعداد و کیفیت پروتئین های ترشحی استخراجی، برتر از سایر روش‎ها می باشد. تعیین پروتئین های افتراقی بیانگر وجود پروتئین‎های اختصاصی سویه ایرانی باکتری بیماری زای شانکر مرکبات در محیط خارج سلولی می باشد.